Uitkijken naar
Johan had zijn stropdas gedurende de ochtend wel vier keer opnieuw omgedaan. Steeds zat de stropdas net niet goed. Hij moest er voor zorgen dat hij piekfijn voor de dag zou komen. Het liefst had Johan alles zelf gedaan, maar als hij dan toch de hulp van een expert moest inroepen, was het noodzakelijk dat hij hem wel duidelijk liet weten wie de baas was.
De andere medewerkers waren Johan’s zelfverheerlijking al langer gewend. Ze zagen duidelijk aan hun CEO dat hij het hartstikke spannend vond, dit sollicitatiegesprek. Het ging natuurlijk om de toekomst van zijn bedrijf. Na veertien jaar was Johan’s identiteit zo verweven geraakt met zijn bedrijf, dat hij zich niet goed kon voelen terwijl het slecht ging met Hautzig Co.
Zijn toekomst hing af van deze broodnodige frisse wind.