Pinterest/Sergey Dolya/Live Journal
In het hart van Siberië, waar de kou zelfs door de dikste jassen heen bijt, ligt een brug die het begrip veiligheid uitdaagt. Deze oversteek, gehuld in de ijzige mist van de Vitim-rivier, is niet voor bangeriken. Stel je een brug voor die zo smal en vervallen is dat oversteken automatisch een verhaal over overleven wordt;
Al tientallen jaren is deze brug een stille getuige van de uitersten van menselijke inspanningen en de genadeloze toorn van de natuur. Omdat de brug al meer dan dertig jaar niet is gerepareerd, voelt elke oversteek als een gok met het lot. Zonder leuningen, een pad dat zo smal is dat er nauwelijks een auto in past en houten planken bedekt met ijs, is er op deze brug geen ruimte voor fouten.
En toch is er iets aan deze brug dat keer op keer mensen aantrekt. Wat trekt deze mensen naar deze gevaarlijke doorgang? Waarom kiezen sommigen ervoor om dit gevaarlijke pad te nemen, waar het risico net zo voelbaar is als de kou die het omringt? De antwoorden zijn te vinden in de verhalen van degenen die de brug zijn overgestoken, in de stille gaten in de houten planken en in het ijskoude water dat onder de brug door stroomt. De redenen voor de beruchte reputatie van de brug zijn net zo griezelig als de Siberische lucht eromheen…
.