Na een moment van aarzeling verscheen er een vleugje begrip op het gezicht van de winkeleigenaar. Met tegenzin stemde hij ermee in om Peter de klimuitrusting te verkopen, omdat hij de vastberadenheid in de houding van de jongeman herkende. Maar daar wilde hij het niet bij laten…
Eenmaal thuis verspilde Peter geen tijd en was vol verwachting voor zijn gedurfde expeditie naar de top van de ijsberg. Hij had al contact gehad met zijn zwager, die hem verzekerde dat de sleutel van de boot altijd beschikbaar zou zijn. In hun rustige stadje leek de gedachte dat iemand met de boot zou knoeien bijna komisch; veiligheid was zijn minste zorg.