De gedachte dat de politie zou kunnen komen om hem van zijn plan af te brengen, of hem er misschien zelfs helemaal van zou weerhouden, flitste door zijn hoofd. Het vooruitzicht van een confrontatie deed zijn maag verkrampen, een subtiel maar onmiskenbaar teken van zijn nervositeit. Peter besefte dat hij snel een beslissing moest nemen…
Logischerwijs zou het voor Peter het veiligst zijn om gewoon de deur open te doen, met de politie te praten en zijn gewaagde plan te laten varen. Maar de gedachte alleen al om zijn avontuur op te geven nog voor het begonnen was, was onverdraaglijk. De ijsberg was meer dan een curiositeit geworden; het was een uitdaging die hij moest overwinnen, een droom die hij vastbesloten was na te jagen, hoe groot het risico ook was.