Hij concentreerde zich op zijn klimtechniek en probeerde in een rustig ritme te bewegen. Het bereiken van elk nieuw niveau gaf hem een kort moment van opluchting, maar dan wachtte de volgende uitdaging alweer op hem. Het was alsof hij de grenzen van zijn lichaam steeds verder verlegde met elk stuk ijs dat hij beklom.
De koude lucht streek over zijn gezicht, de ijzige aanraking een scherpe herinnering aan zijn omgeving. Met elke moeilijke stap op het ijs werd Peters vastberadenheid sterker. Hoewel hij zich uitgeput voelde, was er een sterke drang in hem die hem vooruit dreef, gretig om te zien welke geheimen de top van deze enorme ijsberg in petto had.