Toen Peter de top naderde, voelde hij zijn hart sneller kloppen. Zou het gewoon een simpele, lege top zijn, of was er iets onverwachts? Hij begon na te denken over alle verschillende dingen die hij zou kunnen ontdekken. Toen hij de top naderde, kon hij zijn nieuwsgierigheid nauwelijks bedwingen. Wat was daarboven?
Hij klom harder en sneller, gevoed door de opwinding van het naderen van de top. Ook al voelde hij zich moe en buiten adem, de aanblik van de top die steeds dichterbij kwam, spoorde hem aan. Met elke stap kwam hij een beetje dichter bij het geheim dat hem op de top wachtte. “Nog een paar stappen,” moedigde hij zichzelf aan, vechtend tegen de pijnlijke spieren.