De hond
Crosby, de hond van George, zat al dagenlang naar dezelfde plek op de muur te staren. Hij verliet deze positie alleen nog tijdens etenstijd. Ondanks dat George al meerdere keren elk stukje muur had geïnspecteerd, besloot hij toch weer op te staan en opnieuw te kijken wat de aandacht van zijn huisdier zo vasthield.
En zoals alle vorige keren, was hond Crosby er van overtuigd dat George hem begrepen had, wanneer hij richting de muur liep. Vrolijk kwispelend huppelde de blije hond rond de kamer. Weer was de inspectie tevergeefs geweest, George snapte er helemaal niks van. Wat was er toch met die muur aan de hand?