Dus borg ze snel haar bagage op en inspecteerde ze de bagagevakken. Haar collega’s kletsten geanimeerd om haar heen en bespraken gretig hun weekendplannen na de landing. Ze probeerde hun enthousiasme in zich op te nemen, in de hoop dat het het ongemakkelijke gevoel in haar maag zou verminderen.
Deze vlucht betekende niet alleen haar terugkeer naar het werk, maar ook haar terugkeer in het leven. Ze moest geloven dat ze er klaar voor was, dat de schaduw van het afgelopen jaar genoeg was vervaagd om weer te kunnen functioneren.
Maar toen, net toen het vliegtuig zich klaarmaakte om in te stappen, zag ze hem. Het was alsof haar hart abrupt niet meer klopte. Haar lichaam werd een standbeeld en een oorverdovende stilte omhulde haar wereld. Wat in hemelsnaam?
.