De echografie
Hoewel het in het begin moeilijk was, raakte Emma gewend aan het leven op het platteland. Ze hield van lange wandelingen in de prachtige natuur. Het voelde allemaal zo vredig daar. Ze had weinig tot geen stress. Haar buik werd groter, en elke maand gingen zij en Daniël naar het ziekenhuis voor controles.
Na een paar maanden kon de echo vertellen dat ze een meisje verwachtten. Emma was in de wolken, maar Daniël niet. Hoewel hij het probeerde te verbergen en je het nauwelijks kon horen, was zijn eerste reactie ‘nee’. Later probeerde Emma hem er vaak mee te confronteren, maar Daniël bleef volhouden dat ze hem niet goed had gehoord en dat ze misschien wat zwangerschapshallucinaties had. Natuurlijk geloofde ze hem, want wat moet je anders van de man van wie je houdt en die je vertrouwt?