Flickr
Buck Swords droeg zijn verleden met zich mee als een schaduw. Als jongeman in de Tweede Wereldoorlog zag hij zowel het beste als het slechtste van mensen, waardoor hij de wereld op een heel eenvoudige manier bekeek. Toen hij weer thuiskwam, vond hij troost in een routine, zoals zijn dagelijkse lunches bij Luby’s, die hem hielpen om te gaan met alle veranderingen om hem heen.
Hij leek misschien hard aan de buitenkant, een manier die hij had geleerd om te gaan met een wereld die verwarrend aanvoelde. Maar diep van binnen had Buck veel verhalen die hij nooit aan iemand vertelde en hij wilde echt contact met anderen, ook al liet hij dat niet merken door zijn korte en scherpe manier van spreken.
.