Haar favoriete klant mag dan overleden zijn, Luby’s had het nog altijd even druk. De andere klanten moesten worden geholpen, dus Salazar moest verder. De rest van de obers en serveersters hadden er geen probleem mee. Het kon ze niets schelen dat Buck nooit meer terug zou komen in het restaurant.
Een paar personeelsleden waren zelfs blij dat ze zijn chagrijnige gezicht nooit meer hoefden te zien en zijn scheldwoorden nooit meer hoefden te horen. Ze waren dankbaar dat ze na zeven jaar weer wat rust hadden. De rest van Texas ging verder, maar voor Salazar was alles anders.
.