Een jaar nadat Scott bij Mia was ingetrokken, kwam zij te overlijden. Scott was ontroostbaar. Hij dwaalde vol verdriet en rouw door het lege huis, waar alles hem deed denken aan de vrouw die hem in huis had genomen toen de hele wereld hem de rug toegekeerd leek te hebben. Het werd hem bijna te veel. Het had niet veel gescheeld of hij had zijn toevlucht genomen tot de vriend die hij had voor Mia: de drugs. Maar toen herinnerde hij zich de woorden van de oude vrouw: ‘Je staat hierboven, Scott’. Deze gedachte toverde een glimlach op zijn gezicht. De eerste sinds maanden. Hij herpakte zichzelf en besloot een ruimte te betreden waarvan hij de deur sinds het overlijden van Mia nog niet had durven openen: haar slaapkamer.
In deze ruimte, waar alles hem aan zijn overleden beste vriendin deed denken, ontdekte hij iets heel bijzonders…