“Je spreekt met…”
David hoefde niet enorm zijn best te doen. Hij kwam niet met een enorm ingewikkeld plan om aan het materiaal te komen. Nee, hij belde gewoon een aantal organisaties op en deed zich voor als hoogleraar scheikunde. Hij schreef een paar brieven naar wat instituten, tekende dit met een valse naam, en voor hij het wist beschikte hij over gevaarlijke radioactieve stoffen.
Hij nam contact op met de Nuclear Regulatory Commission (NRC), de American Nuclear Society (ANS), de Edison Electric Institute en het Atomic Industrial Forum. Geen van deze partijen trok zijn identiteit in twijfel. Allen hielpen ze graag mee met zijn levensgevaarlijke scheikunde experiment.
Dit was niet de enige manier waarop hij aan de gevaarlijke stoffen kwam…