Het schilderij hing vijftig jaar in haar woonkamer
Charlotte Davis had nooit gedacht dat een eenvoudig schilderij zulke geheimen kon hebben. Haar man had haar het schilderij lang geleden gegeven, geschilderd met zijn eigen hand. “Kijk beter,” had hij op een van zijn laatste dagen gefluisterd. Ze had gestaard, verbijsterd door zijn cryptische aanwijzing. Wat miste ze in de waas van vervaagde kleuren?
Weken gingen voorbij totdat Charlotte uiteindelijk besloot om het kunstwerk te laten restaureren, in de hoop het mysterie te onthullen waar haar man op zinspeelde. Terwijl het oude vernis werd verwijderd, keek ze angstig toe over de schouder van de restaurateur.
Toen zag ze het. Charlottes hart bonkte toen het besef doordrong. Haar knieën werden slap en ze moest een stoel vastgrijpen ter ondersteuning, haar ogen gefixeerd op het geheim dat nu onthuld werd. Dus dit was wat hij haar al die tijd had willen vertellen? De schok galmde door haar oren. Hoe had ze het niet kunnen weten? Haar man had deze boodschap al die tijd voor haar ogen verborgen gehouden. Charlottes geest duizelde toen ze deze openbaring probeerde te verwerken. Ze had tientallen jaren van hem gehouden, maar nu vroeg ze zich af: had ze hem ooit echt gekend?
Charlotte en Paul Davis waren geliefden van de middelbare school. Paul had altijd gezegd dat zij zijn eerste en enige liefde was. In die vroege dagen werd elke glimlach en elk geheim gedeeld. Charlotte geloofde dat ze Paul volledig kende – elke gedachte, elke droom, elke angst. Voor haar waren ze niet zomaar twee verliefde mensen; ze waren zielsverwanten, elk een deel van de ander.
Elke overwinning en elk verlies, elk gelukkig en droevig moment beleefden ze samen. Charlotte geloofde dat hun band sterk en onbreekbaar was. Ze dacht dat ze alles van Paul wist, dat er geen geheimen tussen hen bestonden…
Maar Paul had delen van zijn leven voor Charlotte verborgen gehouden. Deze geheimen waren jarenlang in de schaduw gebleven, zo stil en ongehoord als stil gefluister. Charlotte was zo opgaan in hun liefde dat ze deze verborgen kant van Paul niet zag. Of misschien – dacht ze nu – wilde ze die niet zien.
Jaren gingen voorbij voordat Pauls geheimen aan het licht kwamen. Maar toen ze er eindelijk achter kwam, deed het Charlottes geloof in hun perfecte band wankelen. Een schilderij aan hun muur observeerde stilletjes hun zogenaamde ‘perfecte’ relatie, terwijl als ze iets beter keek alle leugens aan het licht zouden komen. Maar het zou nog jaren duren voordat deze geheimen aan het licht kwamen.