Toen Bielek wat ouder was, bleek hij een uitmuntend geheugen te hebben. Waar de een iets vijf keer tegen zichzelf moet zeggen om het te onthouden, zat iets na een keer lezen al in het geheugen van Bielek. Hij stond bij zijn glasgenoten dan ook te boek als ‘een wandelende encyclopedie’.
Bielek leefde lang een vrij gewoon leven. Pas toen hij zestig jaar oud was, begonnen dingen te veranderen…
Lees verder op de volgende pagina.