Geen enkele genade
Sandrine heeft de hele ceremonie lang gehuild. Niemand uit de hele gemeenschap hielp haar. Ze voelden geen genade voor haar, vergaven haar niet. Ze kon nergens direct van worden beschuldigd, ook niet dat ze Marcels dood opzettelijk had veroorzaakt. Wat ze ook naar haar hoofd kreeg, ze was echt kapot van zijn dood. Het werd nog interessant…
Hoewel Marcels dood een ware tragedie was, speelde er nog iets bijzonders. Volgens het testament van Marcel was Sandrine de erfgename van al zijn geld. Zij beweerde dat testament zelf gezien te hebben, maar anderen twijfelden. Maar zou ze daar echt over liegen? Stel dat er een testament was, wat hield dat dan echt in? De dorpelingen hadden allerlei vragen. Helaas kon Marcel ze niet meer beantwoorden…