Jacks hart sloeg een slag over. Hij knipperde met zijn ogen en probeerde te begrijpen wat hij zag. “Dit moet een vergissing zijn,” fluisterde hij onder zijn adem. “Ze hoort hier niet te zijn.” Toch was het uitzicht vanuit de cockpit onmiskenbaar.
Hij kneep zijn ogen dicht en concentreerde zich op haar gezicht. Die bekende warme bruine ogen, dezelfde waar hij verliefd op was geworden. Maar er voelde iets vreemds aan. Nee, dat kon niet. Hij keek nog eens. En nog eens. ONMOGELIJK! Hij wilde het haar toeschreeuwen, maar de woorden bleven in zijn keel steken. Zijn handen trilden lichtjes op de besturing. Hij kon alleen maar in verbijsterde stilte staren.
Jack’s hoofd zat vol vragen.Is zij het echt, of beeld ik het me gewoon in? Misschien wil ik gewoon zo graag dat ze hier is dat ik haar begin te zien, dacht hij. Maar wat als zij het echt is? Dat zou betekenen… Hij vocht tegen een plotselinge golf van emotie en weigerde het onmogelijke te geloven. Maar wat Jack zich niet realiseerde was dat deze vlucht op het punt stond een geheim te ontrafelen, een geheim dat alles zou kunnen veranderen wat hij dacht te weten.
Terwijl de passagiers aan boord van het vliegtuig gingen, merkte hij dat hij naar haar staarde vanuit het raampje van de cockpit. Hij kon niet anders dan haar vertrouwde bruine ogen, de contouren van haar gezicht en haar delicate handen bestuderen – handen die ooit de zijne vasthielden in momenten van liefde. Het leek onmogelijk. Bijna tien minuten lang bleef hij blikken werpen op de vrouw, maar ze merkte het niet op. Ze ging volledig op in haar boek en leek zich niets aan te trekken van de drukte van de vluchtvoorbereidingen. Ondertussen stond Jacks wereld op zijn kop.
Zijn gedachten dwaalden af. Dit moest zijn vrouw zijn! Maar hoe kon zij het zijn? En als zij het was, waarom zat ze dan hier in dit vliegtuig, zich schijnbaar niet bewust van zijn aanwezigheid in de cockpit? Hij was er zeker van dat hij naar haar keek, maar hij was er ook zeker van dat ze er niet kon zijn. Zijn gedachten gingen op hol – kon ze iedereen voor de gek houden, zelfs hem?
Een paar minuten eerder voelde Jack zich nog positief. Hij had zich klaargemaakt voor de vlucht van vandaag, zijn eerste na moeilijke tijden. Terug zijn in de cockpit was een goede afleiding, het hielp hem zich te concentreren op iets anders dan zijn problemen.
Zijn rol als piloot, de routine die het met zich meebracht en de interactie met passagiers hadden hem geholpen troost te vinden na de moeilijkheden van het afgelopen jaar. Voordat hij het vliegtuig instapte, haalde hij diep adem en dwong hij een glimlach op zijn gezicht. Hij had zichzelf ervan overtuigd dat als hij geluk bleef veinzen, hij het uiteindelijk misschien zelf zou gaan geloven.