De zwerver
Daisy werkte als serveerster in een restaurant en liep elke dag dezelfde route naar haar werk. Sinds een tijdje zat er altijd een zwerver op dezelfde plek, vlakbij haar werk. Het maakte niet uit wat voor weer het was, hij zat altijd op dezelfde plek met een eenzame blik in zijn ogen.
Daisy vond dat de man er altijd heel eenzaam uitzag. Toch leek de man het zelf allemaal niet zo erg te vinden. Hij was altijd in een goede bui en lachte naar iedereen die langs liep. Sterker nog, hij vroeg nooit hulp of geld. Het enige wat hij wou, was een praatje maken. Daisy vond dit bewonderenswaardig maar dacht ook dat de man zijn echte gevoelens voor zichzelf hield.