Daisy zien
“Toch heb ik altijd de familie in de gaten gehouden. De laatste jaren ging het makkelijker. Ik kon gewoon inloggen op Facebook op de computer in de plaatselijke bibliotheek. Daardoor wist ik hoe je eruit zag, Daisy. Toch was het een enorm toeval om je voorbij te zien lopen op weg naar je werk. Ik kon mijn ogen niet geloven! En stel je mijn geluk voor toen je de enige persoon bleek te zijn die om me gaf… Zonder zelfs maar te weten wie ik echt was!”. Theodore begon te huilen. “Dank je, Daisy”.