Akira O’Connor deed een aantal experimenten waarbij hij woorden liet horen waarbij het onderwerp niet genoemd werd (in de serie bed, kussen en nacht werd het woord ‘slaap’ vermeden). Direct na de woordenreeks werd de deelnemers gevraagd of er een woord tussen zat met de letter ‘s’. Het antwoord was nee.
Toen deze vraag later nog een keer werd gesteld was het antwoord ‘ja, het woord slaap zat in de reeks’. De deelnemers dachten dat ze het woord wel gehoord hadden, wat dus een foutieve herinnering is. Op dat moment werd gekeken welk gebied in de hersenen actief werd bij de vraag; dat was niet het geheugen (wat duidt op een herinnering) maar het deel van de hersenen waar de besluitvorming plaatsvindt. Conclusie: de hersenen creëren een déjà-vu om gaten in het geheugen op te vullen, waardoor je denkt dat je iets al eerder hebt meegemaakt.
Grappig hè? Wisten jullie dit al? Wil je meer over het onderzoek lezen, dat kan dat hier!
Pagina 2/2