Het leven gaat door
Haar favoriete klant mocht dan overleden zijn, maar bij Luby’s was het nog net zo druk als ooit tevoren. De andere gasten moeten ook bediend worden, dus Salazar moest gewoon verder. De rest van de obers en serveersters hadden hier geen moeite mee. Het kon ze weinig interesseren dat Buck niet meer naar hun restaurant zou komen.
Een paar medewerkers waren zelfs blij dat ze niet meer naar Buck’s chagrijnige gezicht hoefden te kijken en niet langer zijn gescheld aan hoefden te horen. Ze waren dankbaar dat ze na zeven jaar eindelijk rust hadden. De rest van Texas pakte het leven gewoon weer op, maar voor Salazar voelde het anders.