Paniek
Toen Ruth terugkwam om haar plaats in de rij weer in te nemen kon ze de vrouw niet meer vinden. De rij was nu nog langer dan voorheen en Ruth raakte gedesoriënteerd. Ze begon de mensen in de rij te vragen, maar niemand leek te weten of er iets om te geven waar de vrouw met haar hond was. Iedereen bemoeide zich met zijn eigen zaken en leek zelfs geïrriteerd door haar. Ze moest ze dan maar zelf zien te vinden.
Met een bonzend hart en zwetende handpalmen probeerde Ruth de rij te scannen. Ze liep meerdere keren langs de rij, maar kon nog steeds de vrouw niet vinden. Een beetje in paniek vroeg ze zich af of ze het zich wel goed herinnerde. Was het een zwarte of een bruine jas die de vrouw droeg? En wat droegen de kinderen? Op het moment dat ze bijna in een paniekaanval uitbarstte, zag ze haar dan toch. Eindelijk…