Vanessa’s ogen waren gevuld met tranen toen ze toekeek hoe de twee geliefde katten een laatste omhelzing deelden. Ze waren altijd onafscheidelijk geweest, maar nu was Juniper, de oudste van de twee, zwak en ziek en was de tijd gekomen om hem te laten gaan.
Dr. Henderson stond naast Vanessa en zijn blik verzachtte terwijl hij het aangrijpende tafereel gadesloeg. “Ze zijn altijd al hecht geweest, maar ik heb ze zich nog nooit zo aan elkaar zien vastklampen,” mompelde Vanessa, haar stem dik van emotie. Ze depte in haar ogen in een poging de stroom van verdriet tegen te houden.
Terwijl de dierenarts zich klaarmaakte om de laatste injectie toe te dienen, bleef zijn hand aarzelend hangen. Er voelde iets vreemds aan. Vanessa’s ogen vernauwden zich terwijl ze toekeek hoe het tafereel zich voor haar ontvouwde. Een rilling liep over haar rug toen het besef tot haar doordrong. Er was iets mis – en ze moest uitzoeken wat voordat het te laat was!