Vanessa’s wanhoop begon te verschuiven en werd vervangen door een stalen vastberadenheid. Ze veegde haar laatste tranen weg en belde de kliniek van dokter Henderson. “Ik heb het adres van dokter Henderson nodig,” eiste ze, haar vastberadenheid onwrikbaar.
De receptioniste aarzelde even, maar toen ze Vanessa’s staalharde toon hoorde, gaf ze toe en gaf haar het adres door via de telefoon. “Laten we gaan, we moeten deze man vinden”, zei ze tegen Samantha, op haar toon geen tegenspraak duldend.