Ondanks haar uitputting deed Natasha haar best om een gevoel van normaliteit voor hun kinderen te behouden, door hun activiteiten en schoolwerk bij te houden. Ze probeerde de rots in de branding te zijn die haar gezin nodig had tijdens Chris’ afwezigheid, zelfs toen haar eigen wereld uit de hand leek te lopen.
Toen de dagen weken en maanden werden, werd Natasha’s veerkracht tot het uiterste getest. Maar ze bleef doorgaan, gedreven door haar liefde voor haar familie en de hoop dat ze op een dag eindelijk weer met haar man zou worden herenigd en bevrijd van het geheim dat ze al zo lang met zich meedroeg.