Ze konden echter niet ten volle van deze tijd samen genieten, want er hing een wolk van onzekerheid boven hen. Chris kon elk moment worden opgeroepen voor een missie, wat zou kunnen betekenen dat hij de geboorte van zijn dochter zou moeten missen – een gedachte die zowel onmogelijk als hartverscheurend leek. Dus elke keer als de telefoon ging, wachtte het stel vol spanning op een bericht van het leger.
Op een ochtend ging de telefoon eindelijk. Natasha hield haar adem in terwijl ze toekeek hoe Chris de telefoon beantwoordde. Hij zou nu te horen krijgen wanneer zijn volgende missie gepland stond. Het was een kort gesprek en ze kon niet goed zien of het goed of slecht nieuws was. Toen hij de telefoon ophing, vroeg ze nerveus: “Nou?!”