Zijn hoofd gonsde van de gedachten dat de politie zou komen om hem van zijn plan af te brengen, of misschien zelfs te voorkomen dat hij het überhaupt zou proberen. Het vooruitzicht van een confrontatie deed zijn maag draaien, een subtiel maar onmiskenbaar teken van zijn nervositeit. Peter besefte dat hij snel een beslissing moest nemen….
Logischerwijs zou de veiligste optie voor Peter zijn om gewoon de deur te openen, met de politie te praten en zijn gewaagde plan op te geven. Maar de gedachte alleen al om zijn avontuur op te geven nog voor het begonnen was, was ondraaglijk. Het schip was meer dan een curiositeit geworden; het was een uitdaging die hij moest overwinnen, een droom die hij vastbesloten was na te jagen, ongeacht het risico.