Eva’s adoptieproces was niets minder dan een zware taak. Elke avond zaten ze aan hun keukentafel formulieren in te vullen, documenten door te nemen en telefoontjes te plegen. Hun vrienden en familie steunden hen, hoewel sommigen zich zorgen maakten over de complexiteit van internationale adoptie. Maar Natalie en Adam waren vastberaden.
Hoewel Eva nog maanden verwijderd was van het gezin Smith, vonden Adam en Natalie een ongekende vreugde in de verwachting van ouderschap. Adam besteedde ontelbare uren aan het inrichten en schilderen van Eva’s kamer en vulde die met speelgoed, kleuren en boeken.