Natalie las urenlang over de Oegandese cultuur en keuken om Eva’s overgang vanuit Oeganda wat soepeler te laten verlopen. Eindelijk kwam de dag van de eerste ontmoeting. Ze pakten hun koffers, hun hart bonkte van opwinding en nervositeit. De vlucht naar Uganda was lang en vol verwachting.
Ze lagen de hele nacht wakker van de opwinding om Eva te ontmoeten. Toen ze bij het weeshuis aankwamen, bracht de aanblik van het vervallen gebouw tranen in Natalies ogen. De muren waren gebarsten en de speeltuin was niet meer dan een stuk vuil met een paar kapotte schommels. De kinderen speelden met geïmproviseerd speelgoed en hun gelach stond in schril contrast met de barre omstandigheden.