Eva’s ogen, gevuld met een mengeling van nieuwsgierigheid en angst, ontmoetten de hare. Ze hield haar teddybeer steviger vast en zei geen woord. Adam voegde zich bij Natalie en stak een hand uit naar het kleine meisje. Langzaam pakte Eva zijn hand, haar kleine vingers trilden. Er was meteen een klik en op dat moment wisten Natalie en Adam dat ze de juiste beslissing hadden genomen.
De reis naar huis was gevuld met momenten van verwondering en aanpassing. Eva’s ogen lichtten op toen ze voor het eerst een vliegtuig van binnen zag. Die eerste nacht bleven Natalie en Adam om de beurt bij Eva zitten tot ze in slaap viel, haar teddybeer nog steeds in haar armen geklemd.
De Smiths waren klaar om hun nieuwe dochtertje met veel gelach en liefde te verwelkomen. De realiteit van deze adoptie was echter heel anders dan ze zich hadden voorgesteld. In de weken die volgden, werd het duidelijk dat het geen gemakkelijke taak zou zijn om Eva op haar gemak te stellen in deze nieuwe omgeving.