De band tussen Eva en haar nieuwe ouders werd sterker en het huishouden van de Smiths begon aan te voelen als een echte familie. Maar naarmate Eva’s Engels verbeterde, begon ze verhalen te vertellen over haar leven in Uganda die Natalie en Adam onzeker maakten.
In het begin gebruikte Eva eenvoudige woorden en gebaren om te communiceren. Ze wees naar een foto van een huis en zei: “Thuis”, of ze knuffelde haar teddybeer stevig en fluisterde: “Mama.” Deze momenten waren hartverscheurend voor Natalie en Adam, die hun dochter zo goed mogelijk troostten.