Maria, nu meer bedaard, glimlachte door haar tranen heen en nodigde hen uit in haar bescheiden huis. Het interieur was eenvoudig maar warm, gevuld met de troostende geur van koken en het geluid van spelende kinderen buiten. Ze gingen samen zitten, Maria hield Eva’s hand nog steeds stevig vast alsof ze bang was om haar los te laten.
Natalie en Adam wisselden een blik voordat Adam iets zei. “Maria, kun je ons vertellen wat er is gebeurd? We moeten begrijpen hoe dit allemaal gebeurd is.” Maria zuchtte diep, “Het begon allemaal toen een groep naar ons dorp kwam,” begon ze, haar stem stabiel maar zwaar van emotie.