Natalies hart brak elke keer als ze naar Eva keek, denkend aan het leven dat ze haar hadden willen geven. “Maken we de juiste keuze?” vroeg ze Adam, haar stem verstikt door emotie. “Ze zou daar zoveel kunnen hebben. We kunnen haar alles geven wat ze nodig heeft.”
Adam hield haar stevig vast, zijn eigen tranen vermengden zich met die van haar. “Ik weet het, Nat. Maar we kunnen haar niet weghalen bij haar familie. We kunnen de liefde en band die ze met hen heeft niet vervangen. We moeten doen wat goed is voor Eva, niet alleen wat gemakkelijk is voor ons.”