“Komt het goed met haar? Komt het goed met de baby?” Vroeg James aan een van de verpleegsters, met zijn stem nauwelijks boven een fluistering uit. De verpleegster gaf hem een geruststellende glimlach en knikte: “We zullen goed voor ze zorgen.”
Toen de deuren van de verloskamer zich achter Maria sloten, ging James in de buurt zitten, zijn hoofd razend van gedachten en wat-als. Hij probeerde zich te concentreren op de geruststellende woorden van de verpleegster en hield zich vast aan de hoop dat hij binnenkort hun kind zou zien en Maria veilig en glimlachend. Het wachten was een kwelling, elke minuut ging voorbij, maar James hield vast aan het geloof dat alles uiteindelijk goed zou komen.