Hun zoektocht leek eindeloos en het eindeloze zand onder hun voeten voelde als een kaart van gemiste kansen. Toen de zon onder begon te gaan en de lucht oranje en roze kleurde, gingen ze terug, allebei met een uiterst teleurgesteld gevoel. Toen zag James het.
Terwijl ze terugliepen naar hun auto, zag James iets op de grond liggen. Half begraven in het zand bij hun auto lag een oude, verroeste metaaldetector die meteen een flikkering van herkenning opriep. “Dit… Dit is van hem!” riep hij uit, pakte het op en liet het aan Maria zien, die haar mond bedekte van verbazing. “We moeten hem vinden, dit teruggeven en hem bedanken,” zei James met vastberadenheid in zijn stem.