Elk aspect van Amou Haji’s leven is symbolisch, van zijn weigering om zich te wassen tot zijn dieetvoorkeuren. Deze keuzes weerspiegelen een diepe ontkoppeling en ontevredenheid met de moderne wereld.
Zijn terugkeer naar de basis van het menselijk bestaan, bijna oer in zijn vorm, fungeert als een kritiek op het materialisme en de complexiteit die het hedendaagse leven kenmerken, en dwingt ons na te denken over de inherente eenvoud en authenticiteit die vaak overschaduwd worden door moderne maatschappelijke normen en een consumentgerichte cultuur.