Vanuit een psychologisch perspectief zou Amou Haji’s extreme levensstijl gezien kunnen worden als een reactie op zijn vroege emotionele trauma’s, wat suggereert dat zijn onconventionele gedrag zou kunnen dienen als een copingmechanisme voor ontberingen uit het verleden, wat aanzet tot een dieper onderzoek naar de complexe wisselwerking tussen persoonlijke geschiedenis en hedendaagse keuzes.
De keuze voor isolatie en een radicaal eenvoudig leven kan dienen als een manier om zijn omgeving te controleren en zichzelf te beschermen tegen verdere emotionele pijn. Dit aspect van zijn leven nodigt uit tot een diepere beschouwing van de verbanden tussen trauma, persoonlijke keuzes en aanpassingen in zijn levensstijl.