Rond elf uur besloot Mike naar buiten te gaan voor een frisse neus en een snel telefoontje naar Nicole. Hij voelde de behoefte om bij te praten over haar avondplannen en misschien een grapje te maken over de boswezens die volgens haar rondzwierven in de donkere wildernis om hen heen.
Hij glipte door de achteruitgang en stond onder een flikkerende schijnwerper. Grind knisperde onder zijn gympen terwijl hij ijsbeerde, de telefoon tegen zijn oor gedrukt. De lucht was fris en de omringende bossen doemden groot op, schaduwen kronkelend buiten het bereik van het zwakke licht.