“Oh, gewoon boodschappen doen, vrienden ontmoeten.” “Vrienden ontmoeten?” vroeg hij, terwijl hij een wenkbrauw optrok. “Iemand die ik ken?” Ze glimlachte, maar er was een flikkering van paniek in haar ogen. “Nee, gewoon oude vrienden van het werk.” John knikte, zijn vermoedens werden groter, maar hij zei niets meer. Hij had concreet bewijs nodig voordat hij haar ermee confronteerde.
Op een avond, toen ze onder de douche stond, maakte hij van de gelegenheid gebruik om een blik op haar telefoon te werpen. Hij vond een reeks gecodeerde berichten van hetzelfde onbekende nummer en zijn hart ging tekeer. Net toen hij een screenshot wilde maken, hoorde hij het water uit gaan en hij legde de telefoon snel neer, met een gevoel van schuld en angst.