“Wacht, alsjeblieft… luister naar me!” Natalies stem trilde terwijl ze naar hem reikte, wanhoop greep naar haar keel. Maar John stopte niet. Hij had genoeg gehoord van haar excuses en loze beloftes. De deur klikte achter hem dicht, galmend in de stilte.
Op dat moment voelde de wereld zwaar om haar heen, het gewicht van het verraad sloeg neer als een vloedgolf en liet haar ademloos en gestrand achter. Toen Natalie alleen in de keuken stond, kon ze de ernst van haar daden nauwelijks bevatten.