Ze haalde diep adem en probeerde zichzelf te bedwingen. Ze wist dat ze David ermee moest confronteren, maar ze wist niet hoe ze dat moest doen. Moest ze de bruiloft afblazen? Moest ze ermee doorgaan en de nasleep later verwerken? Ze wist niet wat ze moest doen.
Terwijl ze daar stond, in gedachten verzonken, stormden haar bruidsmeisjes de kamer binnen, opgewonden kletsend over de ceremonie die op het punt stond te beginnen. Emma probeerde een dapper gezicht op te zetten, maar haar gedachten gingen tekeer. Ze kon niet doorgaan met de bruiloft, wetende wat ze nu wist, maar ze wilde niet iedereen teleurstellen die gekomen was om het met haar te vieren.