Op de avond van het schoolbal voelde Lucas een mix van zenuwen en opwinding toen hij voor de spiegel stond en zijn stropdas voor de honderdste keer aanpaste. Toen de klok 6 uur sloeg, reed Lucas met bloemen in zijn hand naar Ariels huis.
Lucas haalde diep adem, kalmeerde zijn zenuwen en klopte op Ariels deur. Even later zwaaide de deur open en daar stond ze, als in een droombeeld. Ariel zag er adembenemend uit, haar jurk glinsterde in het licht van de veranda en viel in elegante plooien.