Dit percentage daalde tot meer dan 60 procent wanneer ze dachten dat er twee andere mensen aanwezig waren en tot minder dan de helft wanneer ze dachten dat er vijf anderen aanwezig waren. De tijd die nodig was om hulp te bieden varieerde ook: minder dan een minuut als ze alleen waren, maar gemiddeld bijna drie minuten met vijf anderen.
Dit werd aanvankelijk toegeschreven aan een diffusie van verantwoordelijkheid – mensen voelden zich minder persoonlijk verantwoordelijk om te handelen als er anderen aanwezig waren. Latere replicaties en studies over verschillende noodsituaties bevestigden het omstandereffect en toonden aan dat mensen vaak voorbij iemand in nood liepen zonder te helpen.