Er werd echter iets verontrustends opgepikt door de monitor in de babykamer. De eens zo rustige ruimte was nu gevuld met gegrom, een geluid dat totaal niet bij Whiskers paste. Telkens als Julian en Jennifer ’s nachts de kamer binnenkwamen, ontdekten ze dat Whiskers bij Lily’s wieg stond, zijn ogen helder met een intensiteit die niet genegeerd kon worden. Deze grommen dienden als een duidelijke waarschuwing, ze begonnen te grommen als iemand in de buurt van Lily kwam en gaven Whiskers’ onwrikbare beschermende aard aan.
Maar het gegrom was niet het enige vreemde geluid. De babyfoon begon ook andere geluiden op te pikken – onbekende geluiden die gepaard gingen met Whiskers defensieve gegrom. Maar wat waren deze geluiden? Nacht na nacht bekeken ze de beelden en probeerden ze de vreemde geluiden te achterhalen die gepaard gingen met het gegrom van de kat. Het gevoel van veiligheid waarvan ze hadden gehoopt dat de babyfoon dat zou geven, werd langzaam vervangen door een groeiend gevoel van onbehagen.