Nathan’s hart bonsde in zijn borstkas, maar hij dwong zijn uitdrukking nonchalant te houden terwijl hij tegen de reling leunde. De twee piraten, aangemoedigd door het schijnbare gemak van hun aanval, zagen hem en begonnen naar hem toe te lopen, hun wapens aan hun zijde hangend.
Ze grijnsden, vol vertrouwen in hun controle over het schip en de hulpeloosheid van de passagiers. Toen ze dichterbij kwamen, kon Nathan de hebzucht in hun ogen zien. Toen de piraten nog maar enkele stappen van hen verwijderd waren, kwam het veiligheidsteam, verborgen en afwachtend, in actie.