De stem van Jack dreunde door de gangen van het schip en gaf dreigementen en bevelen. “Kom naar buiten, of we vinden je!” brulde hij, zijn stem doorspekt met dreiging. Het schip leek te beven onder het gewicht van zijn dreigementen, waardoor de spanning met het moment toenam.
In schril contrast met de chaos die zich buiten ontvouwde, bleef Nathan kalm in de controlekamer. Zijn ogen bleven op de bewakingsschermen gericht, zijn geest ging tekeer maar was toch gefocust. Hij gaf rustig instructies aan zijn bemanning, zijn stem een vast anker in de storm.