Hij verschoof en paste zich aan, probeerde een houding te vinden waarin zijn benen geen pijn deden. De oudere vrouw die naast hem zat, wierp hem een geërgerde blik toe. “Wil je ophouden met zo te schuifelen, jongeman?” berispte ze. “Sommigen van ons proberen te ontspannen.”
“Sorry,” mompelde Jose, terwijl hij met een zucht achterover leunde. Dit zou een tergend lange vijf uur worden. Jose staarde uit het raam en accepteerde zijn situatie. Nog een paar uur ongemak en hij zou thuis zijn. Hij moest positief blijven.