Zijn kalmte werd plotseling verstoord door de gekartelde trap, die hem terugbracht naar de vervelende waarheid. Het kind had blijkbaar besloten om zijn spelletje weer op te pakken, aangemoedigd door de cynische houding van zijn moeder.
Jose’s stoel schudde bij elke trap en irriteerde zijn laatste zenuw. José was het kwijt. Het moest afgelopen zijn. Hij zou zelf moeten ingrijpen als deze moeder weigerde haar kind fatsoenlijk op te voeden.Jose zei tegen zichzelf: “Het is tijd om deze vreselijke vrouw en haar zoon een lesje te leren.”