Hij richtte zijn geconcentreerde blik naar voren en beraamde zijn vergelding. Hij was zo in gedachten verzonken dat hij niet eens merkte dat de schoppen tegen zijn stoel sloegen, “dreun, dreun, dreun.” Na een paar minuten had hij een slimme strategie bedacht om met de moeder en de jongen te communiceren.
Haastig haalde hij zijn waterfles tevoorschijn en begon een glas met water te vullen. Jose voelde zijn lichaam zich spannen terwijl de bus zijn soepele weg vervolgde. Het water in de beker voelde koud aan tegen zijn vingertoppen toen hij het vasthield.