Hij zorgde ervoor dat zijn boodschap begrepen werd door een veelbetekenende blik op de jongen en zijn moeder te werpen. De moeder, die eerder koppigheid had getoond, doopte nu haar kleren in het water en veegde ze af met een handdoek, Jose’s blik afwendend.
De jongen stopte met schoppen en ging rustig zitten, misschien nadenkend over de gevolgen van wat hij eerder had gedaan.De stoel achter Jose bewoog de rest van de rit niet meer. Er werd niet meer geschopt.